دست نوشته های دانشجویی

گاهی وقتا یه چیز خیلی کوچیک آدمو ناامید میکنه، من که نمونه ی واقعی ناامید شدن بیجا هستم! چند وقت پیش هم به یکی از بازدیدکننده هایی که هیچ نظری برام نذاشته بود، حرفی زدم که ناامیدش کرد، و کلاً دیگه هیچ وقت نیومد، کاش حداقل یه بار میومد تا بدونه من واقعاً منظوری نداشتم، ولی بهش برخورده بود... شاید باید جور دیگه ای باهاش حرف میزدم...