دست نوشته های دانشجویی

اواخر مد شده که تو فیلما و رمانایی که دیدم ، شخصیت های داستان میگن کسی که همه ش به حرف پدر مادرش گوش میده یعنی از خودش هیچ اراده ای نداره! آیا این حرف درسته؟

با در نظر نگرفتن اینکه قرآن هم به احترام والدین تأکید کرده، من همیشه وقتی کسی رو میبینم که جلوی پدر مادرش دائماً چشم میگه آدم بسیار با شخصیتی به نظرم جلوه میکنه! چون فکر میکنم اصولاً خیلی وقتا (برای من که همیشه!) نظر والدین با نظر ما یکسان نیست! کسی که بتونه از نظر خودش به خاطر والدینش بگذره اون اراده میخاد! نه اینکه خیلی راحت به اونا نه بگی! چون اصولاً نه گفتن به اعضای خانواده خیلی آسون تره تا سایرین!

البته که به نظر من کاملاً عکس این موضوع برقراره، یعنی کسی که به خاطر والدینش به نظر دیگران اهمیت نده، اون اراده اش خیلی بالاتره!!!