دست نوشته های دانشجویی

این مطلبو از کتاب " قورباغه ات را قورت بده " نوشتم:

"افراد موفق کسانی هستند که آماده اند تا لذت های کوتاه مدت را به تعویق بیاندازند و با کار و تلاش نتایج بسیار ارزشمندی به دست آوردند . به عکس افراد ناموفق بیشتر به خوشی ها و لذت های کوتاه مدت و آنی فک رمی کنند و به آینده خود بسیار کم توجه اند.
دنیس وتیلی سخنران معروف می گوید : انسان های ناموفق به کارهایی می پردازند که رفع کننده تنش ها و ناراحتی هاست. در صورتی که انسانی های موفق به کارهایی می پردازند که آن هارا به هدف هایشان می رساند." به عنوان مثال زود سر کار رفتن، مطالعه مرتب در زمینه ای که به حرفه شما مربوط می شود، شرکت در کلاس و... تأثیرات به سزایی در زندگی شما خواهد داشت. از طرف دیگر، دیر سر کار رفتن نوشیدن چای و قهوه، خواندن روزنامه و خوش و بش با همکاران و... نهایتاً به عدم پیشرفت دست نیافتن به اهداف و در جا زدن می انجامد."

این مطلب نظر منو جلب کرد. اگر از یک مسلمان این مطلبو میشنیدیم میگفتیم با تعصب اسلامی این حرفو زده، در حالیکه بنده تصور کردم ایشون مسلمون نیستن. پس این حرف چه معنی می تونه داشته باشه؟ جز اینکه خیلی کارا که لذت دنیا هستند، فقط وقت آدمو تلف می کنند. و کار آدمای ناموفق رو تشکیل میدن.

همیشه برای من سؤال بود که چطور آدمایی که معتقد تر هستن تو انجام کارهاشون جدی تر هستند و کمتر تنبلی می کنن و خیلی بیشتر روحیه و انگیزه دارند...

نتیجه ای که من گرفتم به درد تنبلی ها و بی انگیزگی هام می خورد، که خیلی وقتا برای کارهام انگیزه ندارم و عقب میندازمشون و بعداً بسیار پشیمون میشم. بعد از خوندن این کتاب که همین هفته بود، فقط تصمیم گرفتم که از زندگی لذت ببرم. هر وقت به این فکر می کنم که قراره از زندگی لذت ببرم کارهامو با انگیزه انجام میدم! خدا برنامه هاش دقیق تر از این حرفاست...