امتیاز دیگران یا امتیاز استاد؟
این ترم بنده درس تاریخ ریاضیات برداشته بودم که برای ارائه فردی یک دانشمندی رو معرفی کردم به نام آقای "کورت گودل" که استاد ایشونو نمی شناختن. و بعد از ارائه بنده گفتن که مطلبت خیلی جدید و خوب بود. چون واقعا روش کار کرده بودم!
و برای ارائه گروهی مون هم خانم "مریم میرزاخانی" رو معرفی کردیم که باز هم بعد ارائه م استاد تشکر کردن! و گفتن که خیلی خوب بود!
اما جالبه بدونید که تقریبا اگه بخام آمار بدم مینیمم 50 درصد بچه ها علاقه داشتن موقع ارائه شون کلاس خالی تر باشه و همین طور بچه ها هم گوش ندن و همهمه باشه! درست عکس من! که دوست داشتم کلاس پر باشه و همه هم ساکت باشند و با دقت گوش کنن! که همین طور هم شد! تعریف از خود نباشه ولی مینیمم 40 درصد هم کلاسی ها از مطلبم تعریف کردن و تشکر کردن و به کارم امتیاز دادن!
و با همه ی این اوصاف من 18 گرفتم! از نمره دیگران اطلاع ندارم اما ارائه ی هیچکسی -حداقل به ظاهر- این طوری به دل بچه ها و حتی خود استاد ننشسته بود!
انتظار داشتم 20 بشم!
موضوع ارائه گروهی مون به پیشنهاد خود استاد بود! ولی موضوع فردی رو خودم انتخاب کردم و اونم سر یک کلاس دیگه یک استاد دیگه اسمشو بهمون گفت و من دنبالش کردم که البته هیچ وقت هم فرصت نشد ازش تشکر کنم! الان که فکر می کنم میبینم روی تعریفای دیگران هیچوقت نمیشه حساب کرد! روی امتیاز دادن ها و تشکرها و حتی نگاهای تحسین برانگیز و مشتاق هیچ استادی نمیشه حساب کرد!
همه نمره هام همچین وضعی دارن... پایین نیستن، اما به میزان تلاشم هم نیستن...
