دست نوشته های دانشجویی

دنیای مجازی دنیاییه که آدما خیلی از ویژگی هاشونو رو میکنن، هرچند گفته میشه تو دنیای مجازی شخصیت ها رو نمیشه شناخت، اما نظر من اینه که اینجا کاملا عکس دنیای حقیقیه، کسانی که در دنیای حقیقی مهم اند، در دنیای مجازی بی اهمیت هستند، و بالعکس. کسانی که دردنیای مجازی فعال اند، دردنیای حقیقی بی انرژی اند و بالعکس. اشخاصی که در دنیای حقیقی تنها هستند در دنیای مجازی هزاران دوست و طرفدار دارند و بالعکس. و کسانی که در دنیای حقیقی کسی رو برای گفتن حرف های خود ندارند، در دنیای مجازی فریاد میکشند... فریادهاشون در دنیای حقیقی ساکت شده و ناامیدند... به قول یکی "ما همه روزی حقیقی بودیم، زمانه مجازیمان کرد!"