دست نوشته های دانشجویی

چقدر سخته که از لا به لای تعابیر دقیق ریاضی که حتی از اپسیلون هم نمیشه چشم پوشی کرد؛ سراغ مفاهیمی بریم که ذاتاً این مفهوم ها با صرف نظر از بخش اعظمی از مقادیر به وجود آمده اند؛ مثل آمارو احتمال مثل فیزیک مثل خیلی علوم تجربی دیگر ... درک این موضوع که میشه تعداد بسیاری از مقادیر رو در نظر نگرفت و نتیجه ی مناسبی به دست آرود ؛ مشکله...

ولی احتمالاً پاس کردن درس هایی مثل فیزیک و احتمال توسط ما ریاضی ها باید باشه تا بفهمیم گاهی اوقات باید از کمال گرا بودن فاصله گرفت...  گلستان دنیا رو با علف های هرزش می بینیم ؛در حالیکه باید ازش چشم بپوشیم! ما تمام لیوان رو می بینیم در حالیکه باید از نیمه خالی چشم پوشی کنیم ! لوباچوفسکی اعتقاد داشت  از یک نقطه خارج یک خط بی‌نهایت خط به موازات آن می‌توان کشید! در حالیکه ما تنها یکی از آنها را می شناسیم! فقط به قول شاعر جور دیگر باید دید... گاهی اوفات از فضای دو بعدی دفتر و کتاب و جزوه که خارج بشیم به محاسباتمون فاکتورهایی اضافه میشه که از درک منطق خارجه... مثل شعر، مثل احساس، مثل عشق،مثل دوستی...

پاورقی: مفاهیم ادبی و ادبیاتی که بنده استفاده کردم ؛ هر یک از منطق خاصی پیروی می کند و نمی شود گفت بی منطق است. شما به احساساتی بودن نویسنده ببخشید...