حافظه داخلی!
یکی از استادامون همیشه میگه من هیچی یادم نمیمونه باید بهم یادآوری کنید. منم همیشه با خودم میگفتم با این حافظه چجوری اصلا دکترا گرفته؟ هر چقدرم که بگیم ریاضیات یاد گرفتنیه بازم به یه مقدار حفظیات احتیاج هست. اما خب جواب سوالمو گرفتم خودش گفت که به خاطر یه حادثه ای که براش پیش اومده حافظه اش از یه چیز خارق العاده به یه حافظه ی زیر حد نرمال تقلیل پیدا کرده...
و در این جور مواقع من معمولا افسوس می خورم که چرا یه آدمی اون چیزی رو از دست میده که برای شغلش بهش احتیاج داره.
ولی چیزی که هست اینه که صاحبان حافظه های خارق العاده هیچ وقت زحمتی برای حفظ کردن مطلبی و یا تقویت حافظه انجام نمیدن. بنابراین اگر بر حسب تصادف حافظه اش تقلیل پیدا کنه توانایی حفظ کردن و یا تقویت حافظه رو نداره. بنابراین بیشتر از یه آدم معمولی این موضوع ناراحتش میکنه. در حالیکه شاید تازه به حد نرمال رسیده باشه...
یه بار رم لپتاپمو عوض کردم با خودم میگفتم خوب میشد آدم میتونست حافظه خودشم عوض کنه...
