دست نوشته های دانشجویی

بچه که بودم، رکورد پاک کن گم کردن، مال خودم بود، انقدر پاک کن گم کرده بودم که نمی دونستم ته پاک کن چجوریه! نمی دونستم پاک کن تموم میشه! فکر می کردم فقط گم میشه!

از اونجایی که عادات کودکی در آدم باقی می مونه، هنوزم پاک کن هامو گم می کنم، و بعدش دیگه وقت نمی کنم برم بخرم، از این رو به شدت حسرت می خورم که چرا گمشون کردم!

از یکی از دوستام کتاب تست امانت گرفتم، تمام تست ها رو علامت زده، بهش میگم چرا این کارو کردی؟ میگه عمداً رفتم از پاسخنامه جوابشو دیدم بعدش علامت زدم، که بدونم فقط باید به اون جواب برسم، اگه جواب دیگه به دست آوردم، یعنی غلط حل کردم... ما که از منطقش سر در نیاوردیم، ولی به شدت آرزو کردیم ای کاش حداقل یکی از پاک کن هامون گم نشده بود!!!!