دست نوشته های دانشجویی

پریشب جشن عقد یکی از اقوام دعوت بودیم، یاد این عروسی ها افتادم که گاهی تو فیلما نشون میده ، فامیلای ما رو میشد به وضوح از فامیلای عروس تشخیص داد. تنها با ورود داماد همه ما خانما چادرا سر کردیم! درحالی که یک پسر جوون و بسیار چشم پاک و مؤدبه و همه مون از دم ایمان داریم که ابداً نگاهش به هیشکی نمیفته! و تازه خیلی ها هم به خاطر کوچیکی اصلاً شاید داخل آدم حسابش نکنن! با این حال همه چادر سر کردن! ولی اونا همون لباسی که تنشون بود(...) یه شال دروغکی رو سرشون انداختن و تمام... تو عمرم همچین چیزی ندیده بودم! تمام آقایون فامیل عروس هم تشریف آوردن داخل قسمت خانما(!)

احساس خیلی بدی بهم دست داد... تنها چیزی که به ذهنم رسید، این بود که وقتی کسی ازدواج میکنه، با کسی ازدواج کنه که انقدر تفاوت خانواده ها زیاد نباشه، یا حداقل زن و شوهر شبیه هم باشن...

علاوه بر اون وقتی دیدیم به سفارش خانواده ی داماد، جشن بدون موسیقی برگزار میشه، دخترای الکی خوش فامیل ما جمع شدن و به خیال خودشون جشنو گرم کردن... درحالیکه مطمئنم بعضی بی انصافا پیدا میشن که پشت سرشون بگن شما ها که گوش نمیدین، از کجا بلدین بخونین؟! دهن بعضی از این نامرداما رو نمیشه بست...